نکتهى مهم دیگرى که آیهى: (نِساؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ …) (1) بدان مىپردازد، آن است که هنگام انعقاد نطفهى فرزند، نباید تنها در اندیشهى بذر افشانى و فرزند دار شدن بود، بلکه این عمل باید به نحو شایسته و نیکو انجام گیرد و نطفه و بذر سالم کشت شود؛ باید مواظب بود شیطان در فرزند شریک نگردد، تا طیب و صالح بوده و ذخیرهاى مطلوب و عالى براى آخرت باشد.
کوچکترین غفلت یا سهل انگارى پاى شیطان را به مزرعهى زن باز مىکند و شریک یا مالک همهى آن مىشود و فرزندى که به دنیا مىآید درست کار و پاک نخواهد بود و چه بسا عامل سرافکندگى و مایهى عذاب والدین در دنیا و آخرت مىشود.
موارد و عواملى که شیطان در انعقاد نطفه و فرزند انسان دخالت کرده و مالک همهى آن یا شریک بعضى از آن مىشود و دین اسلام نسبت به آنها هشدار مىدهد، چندین مورد است که به پارهاى از آنها، متناسب با بحث، اشاره مىکنیم:
انعقاد نطفه از طریق نامشروع- زنا- یا در حال حیض همسر، یا به هنگام شهوت تحریک شده از حرام، همانند اختلاط یا شوخى با نامحرمان، چشم چرانى؛ گوش دادن به موسیقى و آهنگهاى حرام و تحریک کنندهى غریزهى جنسى، تماشاى صحنهها و نمایشهاى مبتذل از فیلم، سى دى و…، انعقاد بدون نام و یاد پروردگار عالم یا پیدایش آن از روزى حرام، شبههناک یا مالى که وجوه شرعى آن- مثل خمس و زکات- پرداخت نشده باشد و بالاخره مباشرت و آمیزش در جایى که کودک یا هر فرد بیدار دیگرى آنان را مىبیند یا صدا و حرکاتشان را احساس مىکند.
نتیجه آن که وقتى زنان از حیا و پوشش اسلامى فاصله بگیرند و با ظاهر آراسته و بزک کرده در مکانهاى عمومى و مجالس مختلط حاضر شوند، غریزهى جنسى مردان- از جمله شوهران آنها – با مشاهده آنان شعلهور شده و با هیجان شهوانى به همسران خود نزدیک مىشوند و چه بسا در آن حالت، زنان مشاهده شده را نیز در ذهن خود تصویر کنند، در
این صورت فرزندى که نطفهاش منعقد شده شیطان در آن شریک خواهد بود و این کودک، بندهى صالح براى خداوند و فرزند شایستهاى براى پدر و مادر خود نخواهد بود مگر این که مشمول لطف خاص الهى بشود.
این موضوع دربارهى خود زنان بدحجاب و آرایش کرده نیز صادق خواهد بود و مشکل دخالت و سهیم شدن شیطان در انعقاد نطفه شدت مىیابد. متأسفانه بسیارى از مجالس میهمانىها از جمله جشنهاى عقد و عروسى داراى چنین میوهى تلخى است، خصوصا در مورد عروس و داماد در صورتى که شب عروسى، شب زفاف و انعقاد نطفه فرزند باشد.
ضمن این که پیوندى که با گناه و نافرمانى پروردگار عالم آغاز گردد زندگى پاک و مبارکى نخواهد بود و فرجام آن چه بسا طلاق و دست کم حاکم بودن اختلافات شدید خانوادگى است، اما والدین و دو زوج جوان از این امور و سایر عوامل ناگوار که میراث مجالس گناه و اختلاط زنان و مردان نامحرم است، غافل مىباشند.
1) بقره (2) آیه 223.