دختری در یک باند فساد دستگیر و از وی در خصوص علت حضور در آن باند سؤال شد. او عنوان می دارد ماجرا طولانی و اسف بار است و این گونه شرح کرد:
در مدرسه و محیط خانه محجوب و ساده به شمار می آمدم، اما در محیط مدرسه و کلاس درس شاهد رفتارهای ناهنجار بعضی از دانش آموزان بودم و آنان هر روز از مسائل خارج از مدرسه و خانه، شرکت در پارتی های مختلف، پرسه زدن در خیابان و ارتباط با پسران و…. گفت و گو می کردند. من که از آنان بیزاری می جستم با متلک های گوناگون از جمله «تو امل هستی» و «وامانده از اجتماعی» مواجه می گردیدم. کم کم حرف های آنها در من اثر گذاشته و چندبار به اتفاق آنان همراه با ترس و اضطراب به بعضی از خیابان ها و مجتمع های تجاریکه اغلب محل تردد افراد لاابالی بود رفتم.
به مرور زمان در وضعیت ظاهری خویش تغییراتی دادم و برای اینکه از دوستانم عقب نمانم و از حالت به اصلاح امل بودن خارج شوم، با پسری طرح دوستی ریخته و در ادامه سر از خانه های مجردی درآوردم و آلوده به مسائل منافی عفت و اخلاق شدم و در نهایت با یک باند فساد مرتبط و در اثر ارتباطات نامشروع دچار بیماری گشتم.
نامبرده در تمامی مراحل تحقیق و بازجویی، یک لحظه آرام و قرار نداشت. مرتب اشک می ریخت و غبطه می خورد که چرا زندگی آرام و آبرومند خود را در اثر تحریک چند دختر بی تقوا و به دست آوردن خوش گذرانی موقت و کاذب از دست داده است. (1)
به راستی اگر «امل» به معنای دین داری، پارسایی و عفاف است این عیب نخواهد
بود؛ بلکه یک شرافت بزرگ و افتخارآفرین است.
این است عواقب زیان بار نداشتن استقلال فکری و شخصیتی، دور بودن از فرهنگ غنی قرآنی و اسلامی و ارتباط با دوستان فاقد تقوا و پارسایی؛ دوستی هایی که ریشه انحرافات جنسی و فساد و اعتیاد و… می باشد. با یان که قرآن کریم خطر این گونه دوستی های ناسالم را گوشزد فرموده که حقیقت آنها دشمنی است و آدمی را از یاد خداوند متعال، تنها سرچشمه زلال و حیات بخش و یگانه عامل تکامل و زمینه بدبختی و هلاکت او فراهم می گردد، لذا در سرای آخرت این دشمنی آنها روشن می گردد، جز دوستی هایی که بر اساس تقوا و انسانیت بوده است:
»الْأَخِلاَّءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقینَ» دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند، مگر پارسایان. (2)
1) پرونده موجود در معاونت نیروی انتظامی مبارزه با مواد مخدر.
2) زخرف (43) آیه 67.
