فرزندانی که همگی پسر و یا همگی دختر می باشند

پسران بدون خواهر و دختران بدون برادر، بدون ارتباط واقعی با کودکانی از

جنس مخالف بزرگ می شوند. آن ها که عادت کرده اند با هم بازی کنند، برای خود دنیای کودکانه ای ساخته اند که در آن جنس مخالف وجود ندارد و یا ناشناخته است و یا با دیدی اشتباه به آن نگریسته شده است. این کودکان همیشه (به ویژه در سنین بلوغ) برداشت اشتباهی از روابط بین دختر ها و پسر ها دارند. آن ها دچار کمبود ذوق شخصی و یا عدم اعتماد نسبت به افرادی با جنس مخالف می باشند و به راحتی به دنیای محدودی پناه می برند که در آن از آن چه برایشان ناشناخته و بیگانه است بیم دارند.

برعکس در خانواده ای که هم فرزند پسر و هم فرزند دختر وجود دارد رشد و تکامل طبیعی تر خواهد بود.

دختری که برادر دارد تفاوت های بازی ها و رفتارهای جنس مخالف را می داند و خیلی زود با دوستان برادر خود آشنا می شود. او که با برادرش و پسران دیگر به گردش می رود تصویری واقع بینانه تر و طبیعی تر از تفاوت دو جنس و تفاوت روابط دوستانه ی آن ها خواهد داشت و بعد ها نیز در برابر جنس مخالف عکس العمل هایی صریح تر و طبیعی تر خواهد داشت.

به همین صورت اگر فرزندان پسر نیز دارای خواهرانی باشند، در رابطه با دخترها صادق تر، راحت تر، خودمانی تر و طبیعی تر رفتار خواهند کرد، بدون این که خود را در برابر مشکلات نتوان دیده و یا شخصیت های غلطی برای خود بسازند.