نیاز به پروتئین در طی دوران بارداری جهت تأمین رشد و نمو جنین، جفت، خون، مایع آمنیوتیک و حفظ بافت های بدن مادر افزایش می یابد. در نیمه اول دوران بارداری نیاز به پروتئین همانند دوران غیر بارداری است (gr / kg هشت دهم) وزن بدن، ولی تا هنگام زایمان به مرور مقدار نیاز افزوده شده بطوری که در نیمه آخر این دوران نیاز به پروتئین (2 / 1- 1) 5g / kg / day می رسد. هنگام چندقلوزایی نیاز به این درشت مغذی به ازای هر جنین اضافی g / kg / day چهل و پنج صدم نیاز اضافی به پروتئین است.
لازم به ذکر است که دریافت انرژی مازاد در زنان باردار تأثیری مشابه افزایش انرژی پروتئین به صورت توأم دارد، این نشان می دهد که تأثیر کمبود انرژی قابل توجه تر از کمبود پروتیئن می باشد.
توصیه می شود که از هر دو نوع پروتئین گیاهی و حیوانی به طور متعادل استفاده شود و حتی 3 / 2 پروتئین دریافتی از نوع حیوانی که ارزش بیولوژیکی بالایی دارد، استفاده گردد.
منابع مهم آن؛ گوشت قرمز و گوشت مرغ بدون چربی، گوشت ماهی، حبوبات، لبنیات، تخم مرغ، نان و غلات می باشد.
