زمان مطالعه: 2 دقیقه در اینجا از مسائل متعددی باید بحث شود که اهم آنها عبارتند از: 1- عمل ستایش شود نه خود فرد: در تشویق نباید خود کودک را ستود بلکه باید عمل او را درست خواند تا آن تعمیم یابد. منظور اینست که عمل مهم است نه ظاهر شخصیت، و بر این اساس هر کس که آن عمل را انجام دهد محترم

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بازی شیوه ی طبیعی فعالیت کودک و مورد علاقه اوست. طفل همه گونه تلاش و فعالیت را به نام آن انجام می دهد و از این باب بازی می تواند از زمینه های مهم برای اصلاح کودک باشد، بازی مورد نیاز جسمی و روانی کودک و وسیله ای برای سازندگی اوست و نمی توان و نباید طفل را از آن

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بازی برای کودکان هم بازی، هم هنر و هم کار است و هم جنبه های دیگر. فعالیت های حرکتی کودک معمولاً از راه بازی انجام می گیرد و این خود موجب پدید آمدن تعادل بدنی و حرکت و مهارت جسمی است. دویدن، جهیدن، قدم زدن، پیاده روی کردن برای پرورش تن و فکر کودک و نیز احساسات او مفید است.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بر این اساس که تصویر شد بازی وسیله ی مهمی برای تربیت است هم در جنبه ی جسمی و هم در جنبه ی فکری و روانی و کودک نمی تواند از آن جدا و یا دور و برکنار باشد. حتی اگر طفل بخواهد از آن برکنار باشد نباید اجازه اش داد و نیز نباید او را مجاز شناخت که در

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بازی کودک زمینه ای برای کشف مهر و علائق، خشم و کین کودک است. او در حین بازی ناخودآگاه خود را بروز می دهد و می توان از راه آن شناخت که او چگونه فردی است، چه روحیه ای دارد و آنگاه به اصلاح و ساختن آن اقدام کرد. قدرت نگهداری خود، ضبط و تملک نفس، حالت ستیزه جوئی کودک

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بازی می تواند وسیله ای برای سازندگی و راهنمائی کودک باشد و مادر در ضمن بازی با کودک به او بیاموزد که نقشه بکشد، ابداع کند، قوه تخیل و ابتکار را به کار اندازد. به رفع نیازهای شخصی اقدام نماید و… مادر در حین بازی با کودک می تواند فنون و رموز زندگی را به طفل بیاموزد او را وادارد