زمان مطالعه: < 1 دقیقه اغلب سیستم های جدید تربیتی تنبیه را منع کرده اند و مدعی شده اند که بدون آن می توانند موفق به تربیت فرزندان و اصلاح کجروی های آنان شوند، نتیجه اعمال نظر آنها وجود نسلی خودنما و بی قید است که احساس آزادی وسیع و پردامنه دارد و به شخصیت دیگران بی اعتناست. تربیت بدون تنبیه و منع مطلق آن

زمان مطالعه: < 1 دقیقه منطقی نیست که مادر در تربیت فرزند تسامح روا دارد و یا تجاهل کند. عطوفت و رقت قلب خوبست ولی نه چندان که موجب لطمه و صدمه ای برای کودک شود، از سوی دیگر اعمال تنبیه مانع آن نمی شود که مادر صمیم باشد و دوستی و محبت خود را به کودک ابراز دارد، ولی چه بهتر که مادر کمتر

زمان مطالعه: < 1 دقیقه تنبیه را اگر به مفهوم متداول روز در نظر بگیریم دارای اثری موقت است، یعنی برای زمان و مورد معین تأثیر می گذارد و فرد را از انجام خلاف باز می دارد ولی عواقب کار را اصلاح نمی کند و به هنگامی که ترس از میان رفت دوباره خلاف و کجروی شروع می شود. ولی اگر تنبیه را به مفهوم

زمان مطالعه: < 1 دقیقه تنبیه رابطه ی طفل را با مادر به صورت نامطلوب و زننده ای درمی آورد و ارزش و اعتباری که مادر در دل کودک دارد متزلزل می سازد. طفل گاهی بر اثر آن از مادر متنفر می شود و اعتمادش از او از میان می رود. گاهی تنبیه زمینه را برای یأس و نومیدی کودک فراهم می سازد به خصوص

زمان مطالعه: < 1 دقیقه هر خطا و اشتباهی قابل تنبیه نیست، بدین نظر نباید علیه او اقدامی انجام داد. مثلاً اگر لیوان از دست کودک بیفتد و بشکند نباید او را تنبیه کرد و یا علیه او جار و جنجال برپا نمود زیرا نمونه همین اشتباهات از خود مادر هم صادر می شود و وضع به همین گونه است به هنگامی که شیئی گرانبها

زمان مطالعه: < 1 دقیقه هر خطائی که از کودک سرزند فوری در خور و مستحق تنبیه نمی شود این امر باید به هنگامی صورت گیرد که دیگر راه های تربیتی از قبل درباره او اعمال شده و بی نتیجه مانده باشد. فی المثل قبل از تنبیه درباره انجام یک عمل ضروری است از عمل کودک انتقاد شود، انتقادی که او را متوجه عمل خود